MARTIN SCORSESE

MARTIN SCORSESE (Reżyser) niedawno wyreżyserował film biograficzny pod tytułem Aviator, uhonorowany pięcioma statuetkami Oscara, trzema Złotymi Globami, w tym za najlepszy dramat, oraz czterema nagrodami BAFTA (w tym za najlepszy film) i wieloma innymi wyróżnieniami. Ponadto, Scorsese zdobył nominacje do Oscara, Złotego Globu, nagrody BAFTA i nagrody Directors Guild of America za wyjątkowe osiągnięcia w reżyserii filmowej. Otrzymał również tytuł Reżysera Roku od London Film Critics Circle.

Martin Scorsese urodził się w 1942 roku w Nowym Jorku, wychował się w dzielnicy zwanej Little Italy (Małe Włochy), która później stała się inspiracją dla kilku jego filmów. W 1966 obronił tytuł magistra komunikacji filmowej w Szkole Filmowej Uniwersytetu Nowojorskiego. Jako student tej uczelni nakręcił wiele nagradzanych filmów krótkometrażowych, m.in. The Big Shave.

W 1968 r. Scorsese wyreżyserował swój pierwszy film pełnometrażowy – Kto puka do moich drzwi? W 1970 r. pracował jako asystent reżysera i montażysta przy filmie dokumentalnym Woodstock, a trzy lata później zdobył sławę wśród krytyków i publiczności swoim filmem Ulice nędzy. W 1974 r. Scorsese nakręcił swój pierwszy dokument – Italianamerican.

Jego Taksówkarz zdobył Złotą Palmę na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1976 r. Następnymi dziełami były: New York, New York, Ostatni walc oraz Wściekły byk, który zdobył dwie statuetki Oscara. Scorsese nakręcił później m.in. Króla komedii, Kolor pieniędzy, Ostatnie kuszenie Chrystusa, Chłopców z ferajny, Przylądek strachu, Kasyno, Kundun – życie Dalaj Lamy oraz Wiek niewinności.

W 1996 r. Scorsese, wraz z Michaelem Henrym Wilsonem, wyreżyserował 4-godzinny dokument Historia kina amerykańskiego według Martina Scorsese. Film powstał na zamówienie Brytyjskiego Instytutu Filmowego dla uczczenia stuletniej rocznicy narodzin kina. W 2001 r. Scorsese nakręcił Il Mio Viaggio in Italia, epicki film dokumentalny, w którym reżyser z sentymentem opowiada o swojej miłości do kina włoskiego.

Długo oczekiwany obraz Gangi Nowego Jorku wszedł na ekrany kin w 2002 r., zdobywając wiele wyróżnień, w tym Złoty Glob w kategorii „Najlepszy reżyser”. Rok później telewizja PBS rozpoczęła emisję 7-odcinkowego serialu dokumentalnego zatytułowanego Martin Scorsese presents: The Blues.

W 2005 r., jako część serii American Masters, kanał PBS wyświetlił film dokumentalny Bez stałego adresu: Bob Dylan, który ukazał się później również w formacie DVD na całym świecie. Ten dokument przyniósł Scorsese nagrodę Grammy w kategorii „Najlepszy filmowy klip muzyczny”.

Scorsese jest założycielem i prezesem The Film Foundation, organizacji non profit zajmującej się opieką nad filmami archiwalnymi. Jest również we władzach Tribeca Film Festival. Podczas swojej kariery Martin Scorsese otrzymał wiele nagród i wyróżnień, spośród których warto wymienić: Złotego Lwa na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1995, nagrodę AFI za całokształt twórczości w 1997 r., nagrodę wręczoną podczas 25. Gali Stowarzyszenia Filmowego Centrum Lincolna w 1998 r., tytuł Cavaliere di Gran Croce (kawalera Wielkiego Krzyża) – największe odznaczenie włoskie, nagrodę DGA za całokształt twórczości w 2003 r. oraz tytuł Officer de la Legion d’Honneur (kawalera Legii Honorowej) za wyjątkowe zasługi dla Francji w 2005 r.